To 1991, η 25η Νοεμβρίου καθιερώνεται ως Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.
Η τόσο σημαντική αυτή ημέρα, παράλληλα είναι και μια υπενθύμιση κάθε χρόνο, πως τίποτα δεν έχει τελειώσει.
Για καμία φίλη, αδερφή, κόρη μας δεν μπορούμε να εφησυχάσουμε. Οι στάσεις και οι αντιλήψεις που εκκολάπτουν ακόμα θύτες και θύματα, πίσω από τις κλειστές πόρτες των σπιτιών, λειτουργούν ύπουλα και επιδρούν με τοξικό τρόπο στη διαπαιδαγώγηση των ανθρώπων.
Ακόμα και σήμερα συνταρασσόμαστε από τις γυναικοκτονίες, αποτέλεσμα ενδοοικογενειακής και συντροφικής βίας. Η παγίδευση των θυμάτων είναι μία πολύπλοκη διαδικασία που δε σχετίζεται με την κοινωνική θέση, το μορφωτικό επίπεδο και την νοημοσύνη.
Η βία έχει να κάνει με την ατομική και τη συλλογική ευθύνη. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε και να αποτινάξουμε τους κοινωνικά κατασκευασμένους ρόλους, καθώς συνδέονται με την έμφυλη βία και να κρατάμε τα μάτια ανοιχτά .
Τρανταχτό παράδειγμα η κινητοποίηση των γυναικών μιας γειτονιάς του Βόλου, που έσωσε τη ζωή μιας νέας γυναίκας από τον κακοποιητικό σύζυγο.
Η βία κατά των γυναικών, δεν είναι πρόβλημα οικογενειακό. Είναι πρόβλημα κοινωνικό και οφείλουμε να παρεμβαίνουμε για να αποτρέπουμε την εξέλιξη, που πολλές φορές οδηγεί σε ολέθρια αποτελέσματα.
Η
ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ.
ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΥ ΟΛΓΑ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΕΠΙΣ